Άγχος και Ανοσολογία

Άγχος και Ανοσολογία

Οι ανοσολογικές συνέπειες του στρες δεν είναι πάντα ξεκάθαρες για τον λόγο ότι κάθε άτομο τα αντιμετωπίζει με τον δικό του τρόπο και λόγω του ότι οι συνέπειες είναι αθροιστικές.

Πάντως, υπάρχει ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ενδείξεων που δημοσιεύθηκε ( και επιστημονικές και ανεκδοτικές) που δείχνει ότι συγκεκριμένοι στρεσογόνοι παράγοντες συνδέονται με την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος. Έγινε μέτρηση στην μείωση της ανοσοσφαιρίνης Α σε μία μελέτη φοιτητών οδοντιατρικής κατά την διάρκεια του πρώτου έτους σπουδών (Ngetal 2002; Klecolt-Glaser 1993) .Μια παρόμοια μελέτη των φοιτητών ιατρικής πριν από και κατά την διάρκεια της πρώτης ημέρας των τελικών εξετάσεων , επανέλαβε αυτά τα αποτελέσματα: η ικανότητα των σπουδαστών να παράγουν ιντερφερόνη μειώθηκε δραστικά. Ο Pelletier (1992 a) έθεσε προς συζήτηση την μελέτη του Bartropπάνω στην στέρηση, η οποία έδειξε χαμηλότερη λειτουργία των λεμφοκυττάρων κατά την διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων αμέσως Μέτα την στέρηση. Η Quinn (1993) χρησιμοποίησε αυτήν την γνώση για την έρευνα της πάνω στην στέρηση, η οποία ερεύνησε την χαμηλή ανοσολογική λειτουργία και τα αποτελέσματα της θεραπείας.

Ο Pert (1997), ένας μοριακός βιολόγος και επιστημονικός ερευνητής, περιέγραψε την ανοσολογία ως ένα δίκτυο πληροφοριών με τα μυαλό να κολυμπάει μέσα σε αυτό το δίκτυο. ΟKarlPibram (1976), ο οποίος διεξήγαγε μία νευροφυσιολογική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Stanfordγια πολλά χρόνια, περιγράφει τον εγκέφαλο ως ένα ολόγραμμα που αποθηκεύει πληροφορίες οι οποίες είναι διαθέσιμες σε όλα τα διαφορετικά μέρη του. Σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσε άραγε, όταν ένα άτομο στρεσάρεται, αυτό το ολόγραμμα να επηρεάζει και να μπλοκάρει την επικοινωνία ανάμεσα στα νευροπεπτίδια (δίκτυο πληροφοριών);Συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπων φαίνεται να προστατεύονται από συναισθήματα χρόνιου στρες. Ο JeanneAchterberg, ένας αμερικάνος ψυχολόγος, παρατήρησε ότι σε δύο ιδρύματα για τους επικίνδυνους ψυχασθενείς, οι τρόφιμοι οι οποίοι είχαν διαπράξει φρικτά εγκλήματα προστατεύονταν με ασυνήθιστο τρόπο από ασθένειες απειλητικές για την ζωή, όπως τον καρκίνο, παρά τις φτωχές συνθήκες υγιεινής όπως το συστηματικό και βαρύ κάπνισμα. Περεταίρω μελέτες έδειξαν ότι τα νοητικά καθυστερημένα άτομα ήταν λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από καρκίνο. Βάσει αυτών των μελετών προτάθηκε ότι το υψηλότερο επίπεδο νοημοσύνης θα μπορούσε να είναι συνδεδεμένο με τον υψηλότερο ρυθμό συμβάντων χρόνιων νόσων όπως ο καρκίνος (Barasch 1993). Οι έξυπνοι άνθρωποι άραγε τείνουν να καταπιέζουν τα συναισθήματα τους, τα οποία με την σειρά τους καταπονούν το ανοσοποιητικό σύστημα ;

Μαριάννα Λαλίδου Αρωματοθεραπεύτρια – Ολιστική θεραπεύτρια

Απόφοιτη της σχολής Εναλλακτικών Επιστημών Natural Health Science (N.H.S)

Μέλος του Ε.Σ.Σ.Ι.Α.Σ ( Επαγγελματικό Σωματείο Συμπληρωματικής Ιατρικής & Ανθρωπιστικών Σπουδών )

Μέλος του Σ.Ε.Α ( Σωματείο Ελλήνων Αρωματοθεραπευτών )