Αϋπνία

Αϋπνία

Η σημερινή κοινωνία βαδίζει με γρήγορους ρυθμούς και είναι προσανατολισμένη στους στόχους. Σε αυτήν την κοινωνία χιλιάδες άνθρωποι ταξιδεύουν καθημερινά, συχνά σε διαφορετικές ζώνες ώρας.

Η τακτικότητα και οι μορφές ύπνου συνεχώς διαταράσσονται, όσο νέοι ήχοι και μη οικεία περιβάλλοντα συνθέτουν την αίσθηση του χασίματος του χρόνου που προκαλείται από την συνεχή κίνηση. Ο ύπνος έχει γίνει εμπορεύσιμο προϊόν.

Ασθενείς σε νοσοκομεία απομονώνονται από οτιδήποτε τους χαλαρώνει και τους προκαλεί υπνηλία. Είναι ξαπλωμένοι σε ένα ξένο κρεβάτι, σε μια περίεργη ρουτίνα και συνήθως έχουν την αίσθηση του φόβου. Σπάνια προκαλεί έκπληξη ότι τα υπνωτικά χάπια είναι σχεδόν μη δραστικά. Η αρωματοθεραπεία προσφέρει μια άλλη λύση, ειδικά στην περίπτωση των ασθενών που νοσηλεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο και οι οποίοι παίρνουν υπνωτικά χάπια τακτικά.

Οι νύχτες με αϋπνία μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τον καθένα μας κάποια στιγμή της ζωής μας. Τα ψυχολογικά τραύματα, οι ανησυχίες και η κούραση που προκαλούνται από την διαφορά ώρας σε μακρινά αεροπορικά ταξίδια, μπορούν να προκαλέσουν αϋπνία. Πάντως, επαναλαμβανόμενες νύχτες αϋπνίας οδηγούν σε απόσπαση προσοχής και τελικά σε φτωχή πνευματική αλλά και σωματική υγεία.

Ο ύπνος ορίζεται από τον Manley (1993) ως «μια διαφοροποιημένη κατάσταση συνειδητοποίησης, από την οποία κάποιος μπορεί να βγει λόγω επαρκούς ερεθίσματος». Το γιατί ο ύπνος είναι απαραίτητος, δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα, αλλά αυτή η περίοδος «εθελούσιας αποχώρησης» από τον ύπνο είναι απαραίτητη για το ευ ζην. Η στέρηση ύπνου προκαλεί διάφορα συμπτώματα που ξεκινούν από το να αισθάνεται κανείς ευερέθιστος και φτάνουν μέχρι και την ψύχωση. Για κάποιον ασθενή στο νοσοκομείο, η στέρηση ύπνου είναι ένας ακόμη παράγοντας άγχους.

Ο ύπνος συμβαίνει με δύο τρόπους: Ο ύπνος γρήγορων κινήσεων των ματιών (REM), όταν προκύπτουν όνειρα και ο κανονικός ύπνος. Και οι δύο τρόποι είναι σημαντικοί. Ο ύπνος θεωρείται ότι ελέγχεται από μια φυσική χημική ουσία που ονομάζεται μελατονίνη, η οποία εκκρίνεται από την απόφυση . Μπορεί κάποιος να προμηθευτεί χωρίς ιατρική συνταγή αυτήν την σύνθεση ως συμπλήρωμα διατροφής, αν και πρόσφατα έχει απαγορευτεί η πώληση του στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η αϋπνία είναι συνήθως εφήμερη, και αφού έχει περάσει το τραύμα που προκαλεί την αϋπνία, επιστρέφουν οι φυσιολογικοί ρυθμοί του ύπνου. Όμως η χρόνια αϋπνία απειλεί την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Τέτοια προβλήματα ύπνου μπορούν να συμβούν με δύο τρόπους: Αποτυχία στο να αποκοιμηθεί κάποιος ή στο να ξυπνήσει μετά από μικρό χρονικό διάστημα. Και τα δύο συμβαίνουν στο νοσοκομείο, όπου περίεργοι θόρυβοι και οσμές διεισδύουν στα όνειρα ή εμποδίζουν τον ύπνο να έρθει. Το να μπορέσει κάποιος να διατηρήσει την συνηθισμένη κατάσταση ύπνου σε ένα νοσοκομείο είναι εξαιρετικά δύσκολο.

ΥΠΝΩΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

Η ορθόδοξη θεραπεία για την αϋπνία συμπεριλαμβάνει δύο ειδών φάρμακα: τα ηρεμιστικά (αγχολυτικά) και τα ηρεμιστικά-υπνωτικά. Το πιο κοινό υπνωτικό χάπι είναι η βενζοδιαζεπάμη, η οποία είναι και υπνωτικό και αγχολυτικό όπως η διαζεπάμη(βάλιουμ), η λοραζεπάμη (Ativan) ή η νιτραζεπάμη (Mogadon). Η εξάρτηση μπορεί να συμβεί μέσα σε μερικές εβδομάδες.

Βενζοδιαζεπίνες

Οι Βενζοδιαζεπίνες έχουν την βασική δομή ενός κύκλου βενζένιου που συνδέεται με μια επταμελή ετεροκυκλική δομή που περιέχει δύο άτομα αζώτου (diazepine) σε αναλογία 1 προς 4 (Daily 1994). Αυτό το μόριο προσκολλάται σε ένα συγκεκριμένο μακρομόριο μέσα στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) σε υποδοχείς που συνδέονται στενά με την έκλυση γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA). Το γ-αμινοβουτυρικό οξύ είναι ο κύριος ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι βενζοδιαζεπίνες καθιστούν αποτελεσματική την μεταφορά των γ-αμινοβουτυρικών οξέων.

Οι Βενζοδιαζεπίνες καταστέλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα και σε μικρές δόσεις προκαλούν ένα αίσθημα ηρεμίας. Όσο αυξάνεται αυτή η δόση, ένα αίσθημα υπνηλίας ακολουθείται από την ύπνωση και την χαλάρωση μυών. Το διάστημα ανάμεσα στην υπνηλία και τον πιθανό θάνατο από υπερβολική δόση είναι μεγάλο. Λόγω του ότι αυτά τα φάρμακα έχουν μεγάλη θεραπευτική αξία, είναι εξαιρετικά χρήσιμα για πολλούς ασθενείς, αν και η μακροχρόνια χρήση του μπορεί να αποδειχθεί προβληματική. Οι βενζοδιαζεπίνες έχουν σχεδόν αντικαταστήσει τα προγενέστερα δημοφιλή βαρβιτουρικά υπνωτικά χάπια.

Βαρβιτουρικά

Τα βαρβιτουρικά χρησιμοποιούνται για να θεραπεύσουν την ανυποχώρητη αϋπνία και συνταγογραφούνται όλο και πιο σπάνια. Επίσης, προσκολλώνται στους υποδοχείς που συνδέονται με την μεταφορά των γ-αμινοβουτυρικών οξέων. Όμως, αυτή η κατηγορία φαρμάκων παρατείνει αντί να εντείνει το αποτέλεσμα των γ-αμινοβουτυρικών οξέων. Η επίγνωση του κοινού για τους κινδύνους της εξάρτησης των βαρβιτουρικών οξύνθηκε την δεκαετία του ’70 από μυθιστορήματα όπως το “ValleyoftheDolls” της JacquelineSusann. Τα βαρβιτουρικά έχουν σημαντική αλληλεπίδραση με τα φάρμακα. Πολλά από τα φάρμακα με τα οποία αντιδρούν, βρίσκονται σε κοινή χρήση, για παράδειγμα, το χάπι της αντισύλληψης, η διγοξίνη, οι βήτα-αναστολείς και τα αντιπηκτικά φάρμακα. Τα βαρβιτουρικά επιταχύνουν τον μεταβολισμό αυτών των φαρμάκων καθιστώντας αναγκαία την αύξηση της δόσης. Επίσης, εάν ο ασθενής βρίσκεται σε θεραπεία για την αποφυγή πήξης του αίματος, όταν τα βαρβιτουρικά διακόπτονται, μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνες αντιδράσεις που οδηγούν σε σοβαρή αιμορραγία (Dailey 1994). Τέτοιος τύπος αντίδρασης μπορεί επίσης να συμβεί με άλλα φάρμακα επειδή η λειτουργία του μεταβολισμού των γ-αμινοβουτυρικών έχει σταματήσει.

ΒΑΣΙΚΑ ΈΛΑΙΑ ΜΕ ΚΑΤΑΠΡΑΥΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

«Η λεβάντα νικά τις Βενζοδιαζεπίνες» ήταν ο τίτλος στο Διεθνές Περιοδικό Αρωματοθεραπέιας (Tisserand 1988). Σε αυτό το άρθρο, τονίστηκε η χρήση των αιθέριων ελαίων ως καταπραϋντικά σε περιβάλλον νοσοκομείου. Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η λεβάντα, η ματζουράνα, το γεράνι, το μανταρίνι και το κάρδαμο. Η HelenPassant, πιθανότατα η πιο ολιστική νοσοκόμα μετά την FlorenceNightingale, εισήγαγε την αρωματοθεραπεία στο νοσοκομείο Churchill της Οξφόρδης στην Αγγλία, όπου ήταν υπεύθυνη μιας πτέρυγας για τους ηλικιωμένους. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Passantμείωσε τον αρχικό της κατάλογο φαρμάκων κατά το 1/3 σταδιακά, αντικαθιστώντας τα παυσίπονα και τα υπνωτικά χάπια με αρωματικά έλαια. Διέκρινε ότι «οι ασθενείς της φαινόταν να έχουν την τάση να αποκοιμιούνται με την ίδια ευκολία, αν όχι καλύτερα, με έλαια από λεβάντα ή ματζουράνα, είτε ψεκάζοντας ή εφαρμόζοντας σε τεχνική μασάζ» (Tisserand 1988). Στο ίδιο άρθρο αναφέρονταν ένα ακόμη νοσοκομείο. Το θεραπευτήριο Radcliffe,επίσης στην Οξφόρδη, εισήγαγε την αρωματοθεραπεία στην Πτέρυγα Beeson σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα. Στους ασθενείς δίνονταν η επιλογή της αρωματοθεραπείας αντί για την τα υπνωτικά ή τα αναλγητικά. Σχεδόν όλοι εκ των ασθενών επέλεξαν την αρωματοθεραπεία (Tisserand 1988).

Παραδοσιακά, η φυσική λεβάντα (Lavandulaangustifolia) χρησιμοποιούνταν στην αρωματοθεραπεία για να βοηθήσει στον ύπνο και την χαλάρωση και να ανακουφίσει από το άγχος. Στην Βουλγαρία ακόμα, οι Atanassova- Shopovaκ.α. (1973), ανακάλυψαν ότι η λιναλοόλη (αρωματικός εστέρας) και η τερπινόλη, ήταν τα ενεργά συστατικά της λεβάντας και είχαν μια κατασταλτική επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Σε μια μελέτη της Elisabetsky (1995), η στοματική δόση της λιναλοόλης βρέθηκε να έχει υπνωτική και αντιπαροξυσμική επίδραση σε ποντίκια. Η Elisabetsky(1995α) επίσης απέδειξε ότι η λιναλοόλη εμπόδιζε την δέσμευση της γλουταμίνης στον φλοιό του εγκεφάλου των αρουραίων με παρόμοιο τρόπο με τα φαινοβαρβιτουρικά. Η δέσμευση της γλουταμίνης παρουσιάστηκε σε όλους τους υπότυπους υποδοχείς που είχαν ερευνηθεί. Μια ιαπωνική μελέτη (Yamanda 1994) συμφώνησε στο ότι η εισπνεόμενη λεβάντα είχε αντιπαροξυσμική επίδραση στα ποντίκια.

Στην Γαλλία, ο Guillemainκ.α. (1989) συμφώνησε στο ότι οι στοματικές δόσεις λεβάντας (διαλυμένες σε αναλογία 1 προς 60 σε ελαιόλαδο) είχαν ηρεμιστικά αποτελέσματα και διεύρυναν τον χρόνο του ύπνου από τα βαρβιτουρικά. Στην Γερμανία ο Buchbauerκ.α. (1991) βρήκε ότι η πραγματική λεβάντα είχε ηρεμιστικά αποτελέσματα όταν εισπνέονταν από ποντίκια. Ακόμα πιο ενδιαφέρον ήταν ότι όσο πιο ταραγμένο και ανήσυχο ήταν το ζώο ( ως αποτέλεσμα της έκχυσης καφεΐνης), τόσο πιο αποτελεσματική ήταν η ηρεμιστική επίδραση της φυσικής λεβάντας. Ο Jager (1992) καθιέρωσε ότι η λεβάντα διαλυμένη σε φυστικέλαιο απορροφούνταν από το δέρμα.

Ο Henryκ.α. (1994) διεξήγαγε μια μελέτη πάνω σε ανθρώπους στο νοσοκομείο Newholmeστο Bakewellτης Αγγλίας. Παρακολουθήθηκαν τα αποτελέσματα του ψεκασμού της λεβάντας κατά τις νυχτερινές ώρες σε μια πτέρυγα ασθενών με παραφροσύνη. Η δοκιμή διήρκησε επτά εβδομάδες και έδειξε ότι η λεβάντα από στατιστικής άποψης, είχε μια καταπραϋντική επίδραση όταν εισπνέονταν. Ο Hudson(1995) επίσης ανακάλυψε ότι η λεβάντα ήταν αποτελεσματική για γηραιότερους ασθενείς στην μονάδα μακροχρόνιας θεραπείας. Οκτώ από τους εννέα ασθενείς στην μελέτη, είχαν βελτιώσει τον ύπνο κατά την νύχτα και είχαν βελτιώσει την επαγρύπνηση κατά την διάρκεια της ημέρας. Το κλωνάρι της λεβάντας ( υποπροϊόν της απόσταξης) από μόνο του μειώνει το στρες σε γουρούνια κατά την μεταφορά τους , όπως αποδείχθηκε σε μια μελέτη του Bradsaw (1998).

Ο Jagerκ.α. (1992α) ανακάλυψε ότι το αιθέριο έλαιο πορτοκαλανθού είχε καταπραϋντική επίδραση στα ποντίκια. Στην μελέτη αυτή, καταπραϋντικές επιδράσεις παρατηρούνταν κατά την διάρκεια των πρώτων τριάντα λεπτών έκθεσης στο άρωμα. Η σιτρονέλα και ο εστέρας φαινυλεθυλενίου (συστατικά αιθέριων ελαίων) αποδείχθηκαν επίσης να έχουν καταπραϋντικές ιδιότητες. Η σιτρονέλα βρίσκεται στην αρμπαρόριζα (Cymbopogonnardus), στην μαστίχα λεμονιού (Eucalyptuscitriodora), στα στενά φύλλα δυόσμου (Eucalyptusradiata), στο λεμόνι, το τριαντάφυλλο, το μελισσόχορτο, το λεμονόχορτο, στον βασιλικό και το γεράνι. Ο εστέρας φαινυλεθυλενίου βρίσκεται μόνο στα αιθέρια έλαια από νερολί της πασιφλόρας και στα άνθη φλαμουριάς, αλλά η φαινυλεθυλαλκοόλη επίσης βρίσκεται στο γεράνι και στο τριαντάφυλλο (Sheppard – Hangar 1995).

Ο Buchbauerκ.α. (1992) ανακάλυψε ότι τα αιθέρια έλαια στο άνθος Πασιφλόρα (Passifloraincarnata) και στα άνθη του lime(Tiliacordata), είχαν καταπραϋντικές επιδράσεις Τα άνθη φλαμουριάς και το κύριο συστατικό του η βενζυλοαλκοόλη, μείωσε την κινητικότητα των ζώων σε φυσιολογικές και διαταραγμένες καταστάσεις. Ήταν ενδιαφέρον ότι η Πασιφλόρα και τα κύρια συστατικά της η μαλτόλη και η 2-φαινυλεθανόλη, μείωσαν την κινητικότητα μόνο όταν τα ζώα ήταν σε διαταραγμένη κατάσταση. Αυτό τονίζει την αίσθηση ανάμεσα στους βοτανολόγους και τους αρωματοποιούς, ότι τα αιθέρια έλαια είναι εξισορροπιστές.

Ο/Η Khannaκ.α. (1993) ανακάλυψε ότι το αιθέριο έλαιο του μαύρου κύμινου (Niggellasativa)είχε καταπραϋντική επίδραση πολύ δυνατότερη του φαρμάκου chlorpromazine ( Largactil) και ότι επίσης ήταν αναλγητικό. Η μελέτη υπονόησε ότι το μαύρο κύμινο περιείχε ένα παρόμοιο οπιοειδές συστατικό. Οι West και Brockman (1994) περιέγραψαν πάνω στο πώς η αρωματοθεραπεία βοήθησε παράφρονες ασθενείς με διαταραγμένο ύπνο και καταναγκαστική ημερήσια υπερδραστηριότητα. Χρησιμοποιήθηκαν αρκετά αιθέρια έλαια.

Ο Weihbrecht (1999) ερεύνησε την επίδραση της εισπνεόμενης φυσικής λεβάντας σε δέκα ενήλικες (3 άνδρες, 7 γυναίκες) που είχαν ιστορικό χρόνιας αϋπνίας. Στον καθένα έγιναν μετρήσεις που έδειχναν το επίπεδο του καθενός. Στους ασθενείς έγιναν μετρήσεις για τις πρώτες 14 μέρες και έδειξαν: Δυσκολία στο να κοιμηθούν, πόσες φορές κοιμόντουσαν κατά την διάρκεια της ημέρας, δυσκολία στο να ξανακοιμηθούν και το αίσθημα ξεκούρασης το πρωί. Χρησιμοποιήθηκε μια παραστατική αναλογική κλίμακα από το 1 έως το 10 (1= πολύ δύσκολα , 10= καθόλου δύσκολα). Στα άτομα που βρίσκονταν υπό εξέταση, ζητήθηκε να μην αλλάξουν ότι συνήθιζαν να κάνουν και να συνεχίσουν την θεραπευτική αγωγή για τον ύπνο τους. Από την 15η έως την 29η ημέρα της μελέτης 2 σταγόνες φυσικής λεβάντας τοποθετούνταν στα μαξιλάρια των ασθενών ή σε κάποιο απορροφητικό ύφασμα δίπλα τους την ώρα του ύπνου. Τα άτομα υπό εξέταση συμπλήρωσαν και έστειλαν ένα ερωτηματολόγιο σε σχέση με τον ύπνο και γινόταν με τον καθένα τους μια τηλεφωνική συνέντευξη μετά την ολοκλήρωση της μελέτης. Μια συμμετέχων αποχώρησε από την μελέτη γιατί δεν της άρεσε η μυρωδιά της λεβάντας. Οκτώ συμμετέχοντες βελτίωσαν τον ύπνο τους σε μια από τις 4 περιοχές που μετρήθηκαν και οκτώ ανέφεραν λιγότερη δυσκολία στο να κοιμηθούν. Ένα ‘άτομο ανέφερε ότι η δυσκολία του ούτε βελτιώθηκε ούτε χειροτέρεψε από την χρήση λεβάντας, αλλά είχε γρίπη κατά την διάρκεια του πειράματος .Από όλους τους συμμετέχοντες, οκτώ ανέφεραν πως νιώθουν πιο ξεκούραστοι το πρωί. Οι συμμετέχοντες συνέχισαν φυσιολογικά να χρησιμοποιούν τα βοηθήματα ύπνου.

Ο King (2001) δοκίμασε τις επιδράσεις του ρωμαϊκού χαμομηλιού (Chamomelumnobile)και της γλυκιάς μαντζουράνας (Origanummajorana) για την αϋπνία. Δέκα γυναίκες ηλικίας 36-59 ετών με προβλήματα ύπνου, πήραν μέρος στη μελέτη. Μια συμμετέχων είχε μία αλλεργία στην αμβροσία, οπότε έγινε ένα αλλεργικό τεστ πριν ξεκινήσει η μελέτη για να σιγουρευτούν ότι δεν ήταν αλλεργική στο χαμομήλι. Σε κάθε συμμετέχων δίνονταν ένα μπουκάλι που περιείχε ένα μείγμα ρωμαϊκού χαμομηλιού και γλυκιάς μαντζουράνας σε αναλογία 1 προς 2. Για τις πρώτες επτά ημέρες καταγράφηκαν οι πρώτες μετρήσεις. Την 2η εβδομάδα οι συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν το μείγμα αρωματοθεραπείας , ενώ η 3η εβδομάδα ήταν μια εκκαθαριστική εβδομάδα χωρίς αρωματοθεραπεία και η 4η εβδομάδα ήταν μια επανάληψη της 2ης εβδομάδας. Κατά την διάρκεια των εβδομάδων 2 και 4 ( εβδομάδες αρωματοθεραπείας), δύο σταγόνες αιθέριων ελαίων τοποθετήθηκαν σε ένα βαμβάκι, το οποίο τοποθετήθηκε μέσα στις μαξιλαροθήκες των συμμετεχόντων την ώρα του ύπνου. Οι συμμετέχοντες κατέγραψαν την ώρα που έπεφταν για ύπνο, τις φορές που ξυπνούσαν και πόση ώρα τους έπαιρνε να ξανακοιμηθούν, το χρονικό διάστημα που τους έπαιρνε για να σηκωθούν από το κρεβάτι και κατά πόσο αισθάνονταν ξεκούραστοι το πρωί. Τα δεδομένα εισήχθησαν σε ένα ψηφιακό πρόγραμμα έτσι ώστε τα αποτελέσματα να μπορούν να συγκριθούν.

Δύο συμμετέχοντες αποσύρθηκαν από την έρευνα επειδή αντέδρασαν αρνητικά στο μείγμα. Σε κανέναν από αυτούς δεν άρεσε το άρωμα. Ένας συμμετέχων βίωσε ναυτία και πονοκέφαλο και ένας άλλος έντονο πονοκέφαλο. Αυτοί οι δύο συμμετέχοντες δεν εισήχθησαν στις αναλύσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν μια μικρή βελτίωση σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες. Πέντε γυναίκες βίωσαν μια βελτίωση στον χρόνο που τους έπαιρνε να αποκοιμηθούν, Σε μια συμμετέχων ένα βράδυ χρειάστηκαν 240’ για να κοιμηθεί εξαιτίας ενός θανάτου στην οικογένεια της. Τα αποτελέσματα της έρευνας δεν άλλαξαν ώστε να προσαρμοστούν σε αυτό. 6 γυναίκες παρουσίασαν μια μείωση στις φορές που ξυπνούσαν μέσα στην νύχτα. Μόνο 3 γυναίκες έδειξαν μείωση στον χρόνο που τους έπαιρνε να κοιμηθούν. 5 γυναίκες αισθάνονταν πιο ξεκούραστες μετά από έναν βραδινό ύπνο με το μείγμα αρωματοθεραπείας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν την μυρωδιά του τριαντάφυλλου. Το τριαντάφυλλο είναι ίσως το πιο δημοφιλές άρωμα στον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι το αιθέριο έλαιο του τριαντάφυλλου είναι ακριβό, το κόστος μπορεί να δικαιολογηθεί σε περιπτώσεις χρόνιας αϋπνίας. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν κλινικές μελέτες που να δείχνουν ότι το τριαντάφυλλο επιδρά στο να συμβάλλει θετικά στον ύπνο των ανθρώπων. Παρόλα αυτά, οι Nauchtκαι Ting (1921) και οι Rovestκαι Columbo (1973) έδειξαν ότι το αιθέριο έλαιο του τριαντάφυλλου (Rosadamascena) έχει καταπραϋντικές επιδράσεις. Σίγουρα η προσωπική μου εμπειρία, καθώς επίσης και αυτή των μαθητών και των ασθενών μου υποδεικνύει ότι το τριαντάφυλλο είναι ένας δυνατός αγωνιστής και σίγουρα ένα αιθέριο έλαιο που πρέπει να δοκιμαστεί για την καταπολέμηση της αϋπνίας.

Τέλος, καθώς διεξήγαμε συνηθισμένες έρευνες τοξικότητας β-δυμεθυλοαμινοεθυλικού αιθέρα θυμόλης, παρατηρήθηκε ότι τα ζώα που χρησιμοποιήθηκαν στην μελέτη, έγιναν πιο ήρεμα (Ashford 1993). Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι εμφανίστηκε σημαντική κατασταλτική δραστηριότητα στο κεντρικό νευρικό σύστημα όταν οι βασικοί αιθέρες που επέδρασαν, πήγαζαν από την θυμόλη. Τα ισομερή της θυμόλης, δηλαδή η καρβακρόλη και η ισοθυμόλη, ήταν σχετικά αναποτελεσματικά. Οι δομικές ανάγκες των παρόμοιων με την μορφίνη αναλγητικών, είναι παρόμοιες με την δομή του αιθέρα της θυμόλης.

Μαριάννα Λαλίδου Αρωματοθεραπεύτρια – Ολιστική θεραπεύτρια

Απόφοιτη της σχολής Εναλλακτικών Επιστημών Natural Health Science (N.H.S)

Μέλος του Ε.Σ.Σ.Ι.Α.Σ ( Επαγγελματικό Σωματείο Συμπληρωματικής Ιατρικής & Ανθρωπιστικών Σπουδών )

Μέλος του Σ.Ε.Α ( Σωματείο Ελλήνων Αρωματοθεραπευτών )