Αρωματοθεραπεία και ΨΝΑ

Αρωματοθεραπεία και ΨΝΑ

Η αρωματοθεραπεία είναι ένας τέλειος τρόπος για να χρησιμοποιήσει κανείς την ψυχονευροανοσολογία. Πολλοί ασθενείς βρίσκουν ότι ηρεμούν με επαναλαμβανόμενες κινήσεις χαϊδέματος , οι οποίες προκαλούν έκκριση ενδορφινών.

Η ευχάριστη μυρωδιά ενός αιθέριου ελαίου θα ενισχύσει αυτό το αποτέλεσμα. Η μυρωδιά και το άγγιγμα μαζί μπορούν να παράγουν μια συνεργεία κοινωνικών, σωματικών, ψυχολογικών και νευρολογικών αλληλεπιδράσεων στον ασθενή. Το πιο κοινό σχόλιο που έγινε από ασθενείς είναι το πόσο χαλαρωτική βρίσκουν την θεραπεία και πως το συναίσθημα της χαλάρωσης παραμένει για αρκετές μέρες. Αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά σχετικό. Αν και αναγνωρίζεται ότι ή μυρωδιά είναι στιγμιαία, η επίδραση της μυρωδιάς παρέρχεται πολύ γρήγορα όσο οι οσφρητικοί νευρώνες εξοικειώνονται με την μυρωδιά. Ίσως η εφαρμογή της «μυρωδιάς» διαδερμικά , θα μπορούσε να επιτευχθεί μια μυρωδιά που απελευθερώνεται σταδιακά και που παράγει μεγαλύτερης διάρκειας αποτέλεσμα.

Ο Antoniκ.α. (1990)έγραψε ότι η χαλάρωση « μπορεί να επηρεάσει την ανοσοποιητική λειτουργία των ασθενών με ΗIV, και καθυστερεί την εξέλιξη της ασθένειας ανάμεσα στα πρώιμα οροθετικά άτομα που πάσχουν από HIV-1.» Υποστηρικτικές προσωπικές σχέσεις βελτίωσαν την ανοσοποιητική λειτουργία των γυναικών με καρκίνο του μαστού (Kiecolt-Glaser & Glaser 1993). Η μελέτη του DeanOrnishγια την αναστροφή των καρδιακών παθήσεων βασίστηκε πάνω σε δίαιτα, άσκηση και διαχείριση άγχους. Έγραψε ότι ήταν « όλο και περισσότερο πεπεισμένος ότι η ρίζα του χρόνιου στρες είναι η αίσθηση της απομόνωσης- από τον εαυτό μας, από τους άλλους και από κάτι πνευματικό» (Ornish 1991)

Η Farrow (1990) Χρησιμοποίησε το μασάζ σε μία οξεία παθολογική πτέρυγα νοσοκομείου . Ανακάλυψε ότι το μασάζ μείωνε το άγχος στους ασθενείς που έκαναν θεραπεία με αντλίες μορφίνης για τον πόνο και κατά του χρονικού διαστήματος που αλλάζονταν οι αντλίες μορφίνης και βοήθησε μία έφηβη ασθενή να αντιμετωπίσει καλύτερα την μετεγχειρητική δυσφορία εξαιτίας των σωλήνων και των παροχετεύσεων των ιλεοστομικών σωλήνων. Ο Tisserand και Balacs (1998) έγραψαν σχετικά με « τα έλαια που βελτιώνουν και ανακουφίζουν την συναισθηματική κατάσταση» ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς με καρκίνο. Ο King (1993) έγραψε σχετικά με την ικανότητα των εντυπώσεων που προκαλούν οι μυρωδιές για να « δημιουργήσουν επιδράσεις μέσω των αλλαγών στην διάθεση» και κατέληξε στο ότι « το άρωμα παρέχει ένα χρήσιμο πλεονέκτημα για την χαλάρωση και έχει υπολογίσιμες πιθανότητες για μελλοντική βελτίωση.»

Ο Birchall (1990) , γράφοντας για το NewScientist, ρώτησε εάν η αρωματοθεραπεία είναι συμβατή με την δραστικότητα του Βάλιουμ ή του Librium, δύο φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά για το στρες, δηλώνοντας ότι πολλές από τις αξιώσεις της αρωματοθεραπείας επικυρώνονται από αυτήν την έρευνα. Στην πραγματικότητα, ήδη από τον Μάιο του 1988, το Διεθνές Περιοδικό Αρωματοθεραπείας έφερε τον τίτλο « Η Λεβάντα νικά τις βενζοδιαζεπίνες» (Tisserand 1988).

Οι Reedκαι Norfolk (1993) ανακάλυψαν ότι 36 από τους 38 ασθενείς βίωναν ένα αίσθημα χαλάρωσης μετά από τη αρωματοθεραπεία. Αυτή η Βρετανική έρευνα που διεξήχθηκε από δύο μαίες οι οποίες ερευνούσαν εάν η λεβάντα μπορούσε να μειώσει τον πόνο κατά την διάρκεια της γέννας. Οι ασθενείς έκαναν μπάνιο με πέντε σταγόνες λεβάντας κατά την διάρκεια των πόνων τοκετού τους. Δεν υπήρξε κάποιος έλεγχος αυτής της μελέτης. Πάντως, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αρωματοθεραπεία άλλαξε όντως την αντίληψη του πόνου σε 30 γυναίκες, και 36 γυναίκες μπόρεσαν να χαλαρώσουν την ‘ώρα που οι πόνοι του τοκετού εντείνονταν. Η Stevenson (1992) κατέληξε στο ότι 100% των ασθενών βρήκε χαλαρωτικό το μασάζ στα πόδια με αιθέρια έλαια. Ερευνούσε τις επιδράσεις του νερολί (citrusaurantiumflos) σε 100 ασθενείς στην καρδιακή μονάδα εντατικής θεραπείας στο νοσοκομείο του Middlesex στο Λονδίνο, που θα ακλουθούσαν εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Αυτή ήταν μία ελεγχόμενη έρευνα τυχαίου δείγματος η οποία χρησιμοποίησε το ερωτηματολόγιο για την αξιολόγηση των γνωρισμάτων της κατάστασης άγχους για ενήλικες ώστε να μετρήσει τον πόνο, το άγχος , την ψυχολογική ένταση, την ηρεμίας, την ξεκούραση και την χαλάρωση. Φυσιολογικές μετρήσεις έδειξαν μια μείωση αναπνοής , υποδεικνύοντας μια αυξημένη παρασυμπαθητική απόκριση . Αυτό το συμπέρασμα υποστηρίχθηκε από τις ψυχολογικές μετρήσεις. Η Stevensonέδειξε ότι οι ασθενείς οι οποίοι έκανα μασάζ ποδιών με νερολί, ένιωσαν ότι το άγχος τους μειωνόταν περισσότερο από τους ασθενείς που έκαναν μασάζ ποδιών χωρίς αιθέρια έλαια νερολί.

Οι Woolfsonκαι Hewitt (1992), ανακάλυψαν ότι το 91% των ασθενών βίωσε μια μείωση στους καρδιακούς παλμούς μεταξύ 11 και 15 χτύπων το λεπτό ακολουθώντας μασάζ αρωματοθεραπείας. Αυτή η έρευνα διεξήχθηκε σε μια μονάδα εντατικής θεραπείας στο δημόσιο νοσοκομείο του RoyalSussexστην Αγγλία. Ένα σύνολο 36 ασθενών κατανεμήθηκε σε μια από τις τρεις κατηγορίες: σε αυτήν που περιελάμβανε μασάζ με αιθέρια έλαια, σε αυτήν που περιελάμβανε μασάζ χωρίς αιθέρια έλαια και μία ομάδα ελέγχου που απλά ξεκουράζονταν. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας φαίνεται να συμφωνούν με τα αποτελέσματα της Stevensonότι το μασάζ με κάποιο αιθέριο έλαιο, σε αυτήν την περίπτωση λεβάντα, ήταν πιο αποτελεσματικό στην μείωση του στρες απ’ότι το μασάζ χωρίς κάποιο αιθέριο έλαιο.

Ο Dunnκ.α. (1995) ανακάλυψε ότι 122 ασθενείς ένιωσαν μείωση του άγχους ακολουθώντας μασάζ αρωματοθεραπείας με λεβάντα σε μια μονάδα εντατικής θεραπείας. Ο Dunnοδήγησε μία από τις πρώτες επίσημες δοκιμές που έγινε σε κάποιο νοσοκομείο , η οποία άνοιξε τον δρόμο για περεταίρω έρευνα. Οι Burns και Blamey (1994) μελέτησαν 585 γυναίκες σε πόνους τοκετού για να καθορίσουν εάν η αρωματοθεραπεία με οποιοδήποτε από τα 10 αιθέρια έλαια μπορούσε να μειώσει το άγχος, να αυξήσει τις συσπάσεις και να μειώσει τον πόνο. Τα αιθέρια έλαια ήταν η λεβάντα, η μέντα, το φασκόμηλο, ο δυόσμος , ο ευκάλυπτος, το μανταρίνι, το γιασεμί, το χαμομήλι, το τριαντάφυλλο, το λιβάνι και το λεμόνι. Η έρευνα δημιουργήθηκε όταν δύο ερευνητές ανακάλυψαν ότι η αρωματοθεραπεία ήταν μέρος της διδακτέας και εξεταστέας ύλης για όλες τις μαίες φοιτήτριες στην Γερμανία. Τα αποτελέσματα τους έδειξαν μεγάλη ικανοποίηση που εκφράστηκε από τις μητέρες και την ομάδα τοκετού όσον αφορά την μείωση του στρες με όλα τα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιήθηκαν. Η μελέτη δεν ήταν τέτοια τυχαίου δείγματος ή ελεγχόμενη, αλλά ήταν μια σημαντική έρευνα και άνοιξε τον δρόμο για την χρήση αρωματοθεραπείας σε άλλες μονάδες μητρότητας. Μια περαιτέρω ανάλυση 8058 μητέρων οι οποίες είχαν κάνει αρωματοθεραπεία ανάμεσα στο 1990 και το 1998, έδειξε ότι περισσότερο από το 50% των μητέρων βρήκε την αρωματοθεραπεία χρήσιμη για την χαλάρωση (Burnsκ.α. 2000)

Περισσότερο από 10 χρόνια πριν, ο Wise (1989) έγραψε, « Η αρωματοθεραπεία βοηθά στο να απομακρύνει το άγχος της παραμονής στο νοσοκομείο και επιταχύνει την επιστροφή του ασθενή στην φροντίδα του εαυτού του». Εάν οι ασθενείς επιλέξουν σταγόνες αιθέριων ελαίων πάνω σε ένα μαξιλάρι ή μια αρωματική τεχνική «μ», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αρωματοθεραπεία ως μέθοδος θεραπείας του στρες, είναι ένα έγκυρο και σημαντικό μέρος της φροντίδας της υγείας.

Μαριάννα Λαλίδου Αρωματοθεραπεύτρια – Ολιστική θεραπεύτρια

Απόφοιτη της σχολής Εναλλακτικών Επιστημών Natural Health Science (N.H.S)

Μέλος του Ε.Σ.Σ.Ι.Α.Σ ( Επαγγελματικό Σωματείο Συμπληρωματικής Ιατρικής & Ανθρωπιστικών Σπουδών )

Μέλος του Σ.Ε.Α ( Σωματείο Ελλήνων Αρωματοθεραπευτών )